Mijn leven kenmerkt zich in reizen (=in buitenland wonen) en fotografie. Mijn hele jeugd heb ik in derde wereld landen gewoond. Peru. Indonesië. Bangladesh. Ik denk dat ik daardoor iemand ben die zich makkelijk aanpast of makkelijk assimileert. In mijn vorige baan (detachering als projectmanager) werd er vaak gedacht dat ik al maanden ergens rondliep, en dan was het in werkelijkheid, maar een week of twee.

Mijn vader fotografeerde veel. Hij maakte de mooiste foto's van de plekken en mensen waar wij gewoond hebben. Door zijn foto's kan ik nog een aantal gebeurtenissen van vroeger herinneren. Op mijn achttiende had ik genoeg gespaard om een eigen fototoestel kopen, en ik ben niet meer gestopt met fotograferen. Zeker toen ik kinderen kreeg werd het fotograferen van hen belangrijk voor mij. Hun toekomstige herinneringen. En ik wil niets vergeten. Ik wil het mij, later, kunnen herinneren zoals het nu is.