echte momenten van kracht en zorg
Het was een dag die ik niet zal vergeten. Ik mocht een bijzondere dag meebeleven met Jessica op de oncologieafdeling van het UMCU. Geen geposeerde foto's, maar echte momenten van kracht, kwetsbaarheid en puur mens-zijn. Wat ik vastlegde, gaat verder dan de behandeling zelf – het toont de ware aard van de zorg en de zorgprofessionals die daar elke dag, met toewijding, warmte en ook humor, hun werk doen en het verschil maken. Een dag waarin ik niet alleen de kracht van Jessica zag, maar ook de onmiskenbare schoonheid van echte connecties in de zorg. Wat zou het voor de zorg betekenen als deze warme, menselijke kant veel zichtbaarder zou zijn?
Op pad met Jessica
Soms komen dingen op je pad die je niet had kunnen bedenken. Mijn opdracht voor het UMCU om beelden te maken op de oncologieafdeling kreeg een bijzondere wending toen ik onderweg was naar een hockeyweekend met mijn team. Ik reed mee met Jessica, die een zeer zeldzame vorm van kanker heeft, en terwijl we over werk spraken, vertelde ik dat het UMCU me had gevraagd om een reportage te maken. Maar ze vonden het zelf best lastig om hun patiënten te vragen of ze op de foto wilden.
Jessica keek me aan en zei:
"Waarom ga je niet gewoon een dag met mij mee?"
Dat idee voelde meteen goed. Ik heb Jessica aangeraden om thuis te checken of iedereen zich hier prettig bij voelde. Zo gebeurde het dat ik op een dag met Jessica en haar man Eddy meeging naar het ziekenhuis.
Een indrukwekkende dag vol zorg en lichte momenten
De dag begon bij de verpleegkundig specialist die Jessica’s controles deed. Daarna gingen we naar de afdeling waar ze haar behandeling kreeg. Drie hele lieve, warme verpleegkundigen stonden voor haar klaar. Eén daarvan was de hoofdverpleegkundige, die wist dat ik zou komen en was akkoord met het maken van foto's. Later zag ik ook twee andere verpleegkundigen en vroeg hen spontaan of ik ze tijdens hun werkzaamheden bij Jessica en in hun werkoverleg mocht fotograferen. "Ja!", zeiden ze allebei met een grote glimlach – superfijn voor de variatie en diversiteit in beelden die later een plek zouden krijgen in de beeldbank van het UMCU.
Het zijn die kleine momenten van lichtheid die helpen om de zwaarte te dragen.
Ik wilde niet alleen de ernst van de situatie vastleggen, maar ook de momenten waarop werd gelachen. Want ja, ook dat gebeurt – en dat mag, dat kan, en is zelfs nodig. Het zijn die kleine momenten van lichtheid die helpen om de zwaarte te dragen.
Terwijl Jessica haar behandeling kreeg, las ze een boek over kanker. Dat moment vond ik intrigerend. Het gaf me een inkijkje in hoe ze zich zo goed mogelijk voorbereidt op alles wat haar te wachten staat. Eddy bleef even bij ons, maar moest later weg. Aan het einde van de dag haalde hij ons weer op, samen met hun kinderen die met tekeningen voor mama klaar stonden bij de auto. Zo’n ontroerend moment. Die wisselwerking tussen zorg, liefde en het gewone leven was iets wat ik absoluut wilde vastleggen.
Wil je met échte, krachtige fotografie laten zien wat raakt en je organisatie versterken?
De mensen achter de zorg
Deze dag gaf me niet alleen een inkijkje in Jessica's kracht, maar ook in de toewijding van de zorgprofessionals die haar begeleiden. De verpleegkundigen waren niet alleen professioneel en kundig, maar ook warm, betrokken en echt oprecht geïnteresseerd in haar welzijn. Dat het UMCU ruimte maakt voor deze manier van werken – met tijd, vertrouwen en oog voor wat echt is – maakt het mogelijk zulke oprechte menselijke beelden te maken van de zorg.
Het was een indrukwekkende dag. Jessica’s kracht en dapperheid ontroerden me. Haar openheid, de manier waarop ze deze realiteit draagt – dat is iets wat ik wilde vastleggen. Niet alleen voor haar, maar ook om anderen te laten zien hoe de zorg in het UMCU werkt, en hoeveel liefde en toewijding erin zit.
Jessica verwoordde het later mooi:
"Sandra ging met ons mee tijdens een opname voor mijn chemobehandeling. Gedurende de dag legde ze de verschillende momenten vast, zonder dat we daarvoor hoefden te poseren. Sandra is prettig gezelschap en ondertussen pakt ze haar momenten om spontaan dat wat gebeurt vast te leggen. Hierdoor ontstaat een waardevolle, echte herinnering. Vooral de spontane foto's van het gezin raken mij nog steeds als ik ze zie, de emotie is heel mooi vastgelegd. Juist ook in de zwart-wit foto's komt de emotie sterk over. We hebben samen vrolijke en moeilijke momenten meegemaakt en Sandra sluit dan aan op een prettige manier terwijl ze fotografeert."
Haar woorden raken me, omdat ze precies verwoorden wat ik met mijn (zorg)fotografie wil laten zien: echte momenten van warme, oprechte connectie die blijven hangen.
We hebben samen vrolijke en moeilijke momenten meegemaakt en Sandra sluit dan aan op een prettige manier terwijl ze fotografeert.
Een bredere opdracht: zichtbaarheid voor oncologische zorg
Een dag eerder maakte ik ook beelden voor de nieuwe oncologie-websitepagina’s van het UMCU. Ze liepen daar tegen iets belangrijks aan: er was weinig beeldmateriaal beschikbaar. Juist het menselijke, warme beeld van de zorg wilden ze meer zichtbaar maken. De beelden moesten laten zien:
- hoe het eerste contactmoment met de zorg eruitziet
- hoe verpleegkundigen en patiënten met elkaar in gesprek zijn
- hoe het eruitziet op de verpleegafdeling
- hoe de omgeving voelt: prettig, warm, welkom, menselijk
Ook maatschappelijk werker op de afdeling Hematologie Mieppie deed mee aan die fotosessie. Hoewel dat deels geregisseerd was, ontstonden er tijdens de gesprekken echte interacties. Dat is voor mij het belangrijkst. De werkelijkheid vastleggen zoals die is.
In de gang sprak ik twee verpleegkundigen aan over wat we aan het doen waren, en of ze wilden meedoen. Ze reageerden allebei meteen enthousiast: ‘Ja!’ Zó leuk als dat gebeurt.
Deze dag blijft me bij
Ik mocht een bijzondere dag meebeleven met Jessica op de oncologieafdeling van het UMCU. Geen geposeerde foto's, maar echte, integere momenten vol kracht, kwetsbaarheid en menselijkheid. Mijn reportage laat zien wat er leeft achter de deuren van de zorg – en vooral wie daar, met toewijding, warmte en een vleugje humor, elke dag het verschil maken. Soms komen dingen op je pad die je niet had kunnen bedenken. Dit was er zo één.
Dat ik zó dichtbij mocht komen en meebewegen in zo’n persoonlijk moment, voelt als iets heel kostbaars. Het vertrouwen van Jessica betekende veel voor me. En hoe mooi is het dat ook het UMCU ruimte geeft aan échte, menselijke beelden in de zorg.
Deze dag blijft me bij – en ik hoop dat de foto's doen wat woorden soms niet kunnen.
Zorg in beeld – klaar voor jouw verhaal?
Als fotograaf leg ik met Day in the Life-fotografie de dagelijkse werkelijkheid in de zorg vast. Geen regie omdat juist de kracht van het gewone zoveel vertelt.
Mijn focus is op échte momenten: tussen collega’s, tussen zorgverlener en patiënt of cliënt, tussen mensen. Want juist die oprechte interacties laten zien wat zorg werkelijk betekent. Werk jij in de zorg en wil je laten zien wie jullie zijn en wat jullie werk zo waardevol maakt? Dan denk ik graag met je mee.
Ontdek wat verhalende fotografie voor jouw organisatie kan betekenen. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking en ontdek samen de kracht van visuele storytelling die raakt!
Nieuwsgierig naar mijn werk? Bekijk weten over fotografie in de zorg, of bekijk meer zorgbeelden, en neem zeker ook een kijkje bij mijn beelden voor Project Hartekind. Met veel liefde heb ik vastgelegd wat het betekent om een kind met een aangeboren hartafwijking te zijn – pure, intieme momenten vol kracht.
